Het werd wel weer eens tijd voor wereldkampioen Lewis Hamilton: starten vanaf poleposition. Na tien races te hebben ‘drooggestaan’, was hij in Abu Dhabi op zaterdag weer overtuigend de snelste. Vóór Bottas, die na een dubbele motorwissel achteraan moest starten, Verstappen, Leclerc, Vettel en Albon. Op zondag reed Hamilton onbedreigd naar de overwinning, zijn 50e vanaf de pole in 250 F1-races. Achter hem deed Verstappen goede zaken door Leclerc achter zich te houden. Hierdoor bleef hij met zijn Red Bull de Ferrari-rijder ook in de eindstand van het kampioenschap voor met een derde plaats, als beste niet-Mercedes-rijder.
Verschuivingen eindklassering
Vaak is de laatste Grand Prix van het seizoen een beetje een verplicht nummer, maar in Abu Dhabi viel er achter de zekere eerste en tweede plaats in de eindstand van Hamilton en Bottas nog heel wat te winnen. De strijd om plek 3 ging zoals gezegd tussen Verstappen en Leclerc, maar ook om de zesde plaats was het spannend. Pierre Gasly verdedigde die positie in het klassement tegen Carlos Sainz en theoretisch ook nog tegen Alexander Albon. Ook in de eindstand voor constructeurs was nog een verschuiving mogelijk: bij een goed resultaat van de Toro Rosso-rijders zou dat team de vijfde plek van het fabrieksteam van Renault nog kunnen afpakken.
Gasly verliest neus en positie
Die hoop voor Toro Rosso liep direct na de start al een flinke deuk op. De vanaf P11 gestarte Pierre Gasly werd door Lance Stroll aangetikt en kwam hierdoor ook in aanraking met de tweede Racing Point van Sergio Pérez. Het kostte de Fransman de voorvleugel van zijn Toro Rosso en veel tijd in de pits. Én uiteindelijk zijn zesde plaats in de eindrangschikking, want Carlos Sainz pakte in de laatste ronde van de race P10 en hiermee het WK-punt dat hij nodig had om Gasly, die nog als zevende wist te eindigen in het eindklassement, te passeren.
Geen DRS
Terug naar de kop van het veld. Hamilton had een uitstekende start en dook voor Verstappen de eerste bocht in. Ook Verstappen was prima weg, maar kreeg gelijk Leclerc in zijn nek, wiens Ferrari op de rechte stukken zichtbaar sneller was. De Ferrari-rijder reed de Red Bull van Max dan ook – zonder DRS – gemakkelijk voorbij. Het zou overigens tot de 18e ronde duren voor dat het signaal ‘DRS enabled’ werd gegeven, want er was een storing met de timing-transponders. De coureurs leken er niet mee te zitten, want er werd volop ingehaald tijdens dit eerste deel van de race.
Mercedes het snelst
Dat Mercedes niet te kloppen was in Abu Dhabi, bleek wel uit het gemak waarmee Hamilton zijn voorsprong uitbouwde. Ook Bottas, die op P20 was gestart, had er lekker de vaart in. In ronde 12 was hij al opgerukt naar P8 en hij zou uiteindelijk op de finishlijn slechts minder dan een seconde tekortkomen om Leclerc van het erepodium te verdringen. Binnen de top 10 van de eerste fase van de race was ook de bandestrategie interessant. Hamilton, Leclerc en Verstappen reden op de gele Mediums, maar Vettel had in Q2 op de rode Softs zijn beste tijd gezet. Op die zachtere compound kwam hij er echter niet aan te pas, want Leclerc en Verstappen liepen bij hem weg. Albon op P5 reed op Medium, beide McLarens daarachter op Soft, net als beide Renaults daar weer achter en Pérez op P10 reed op Medium. Zoals zo vaak dit seizoen, zouden de bandenwissels weer een grote rol spelen.
Haperende Honda
Achter Hamilton waren de ogen vooral gericht op het duel om de tweede plaats tussen Leclerc en Verstappen. Beiden reden niet zonder problemen rond. Al vroeg in de race klaagde Leclerc over vibraties in zijn banden, Max zou later melden dat het accelereren vanuit lage toeren haperde. In ronde 13 wisselden beide Ferrari’s naar de harde, witte band, maar Verstappen gaf aan nog wel even door te kunnen. Hij wisselde zijn gele Mediums pas in de 26e ronde in voor de witte en schoof weer aan op P3, achter Leclerc en voor Bottas. Vrijwel direct meldde hij dat zijn Honda-motor niet vloeiend oppakte bij het accelereren uit de bochten. Na wat aanpassingen in de software ontstond voor Max ‘het beste compromis’. Een ronde later wisselde ook Hamilton van geel naar wit. Zijn voorsprong van een halve minuut op Leclerc was ruim genoeg om zijn koppositie niet af te staan.
Verstappen remt Leclerc uit
Hoewel Verstappen nog regelmatig over zijn motor klaagde, liep hij wel in op de Ferrari van Leclerc. In ronde 31 kwam Max in zijn DRS-zone, terwijl Leclerc achterblijver Russel naderde. Leclerc haalde Russel in met DRS, maar werd tegelijkertijd op fraaie wijze door Verstappen aan de binnenkant uitgeremd voor bocht 8, met drie auto’s dik dus. Leclerc probeerde diezelfde ronde nog wel een tegenaanval buitenom, maar Verstappen gaf hem het nakijken tot aan de finish. Dat Leclerc nog een keer banden wisselde naar Softs in een poging om Verstappen aan te vallen, veranderde hier niets aan.
Volop strijd
Ook achter Verstappen en Leclerc was er volop strijd, met voortdurend aanvallen en verdedigen. Zoals Vettel, Albon en Bottas die lange tijd streden om de plaatsen 4, 5 en 6. Lando Norris leek met zijn McLaren lange tijd op weg naar P7, maar werd in de laatste ronde nog ingehaald door Pérez. Beide Renaults mengden zich in het middenveld in het strijdgewoel, maar eindigden net buiten de punten op P11 en P12. Hamilton was toen allang afgevlagd, met ook nog de snelste ronde op zak. De afscheidnemende Hulkenberg zal zich meer hebben voorgesteld van zijn laatste F1-race. Hetzelfde gevoel zal opgaan voor zijn fabrieksteam Renault, dat dit seizoen het klantenteam McLaren voor zich moest dulden in het eindklassement.
Vizier op 2020
Wie het weet, mag het zeggen. Slaagt Red Bull er volgend jaar in om zich te mengen in de strijd om het wereldkampioenschap, of gaat Hamilton op weg naar zijn zevende titel? Of stelt Ferrari intern orde op zaken en wordt het daarmee een geduchte concurrent? En hoe zit het met het sterk verbeterde McLaren, met de snelle jongens Sainz en Norris? Of tovert Renault een technische verbetering uit de hoge hoed? Zeker is dat we weer volop strijd en spanning tegemoet gaan, met 22 races waarvan er een op Circuitpark Zandvoort. Kortom, voldoende moois om naar uit te kijken!
Bekijk hier de volledige uitslag en hier de stand van rijders en teams.
Bijna 1.000 kg rempedaalkracht per ‘rondje Abu Dhabi’
De 21e en laatste race voor het Wereldkampioenschap Formule 1 werd verreden op het Yas Marina Circuit in Abu Dhabi. Het circuit is vernoemd naar het gelijknamige kunstmatig aangelegde eiland, naast Ferrari World, ten noordwesten van de hoofdstad van de Verenigde Arabische Emiraten. Het eerste deel van het circuit is zeer snel, met twee rechte stukken met DRS-zones. Daarna, te beginnen met bocht 12, neemt het aantal scherpe bochten toe, waardoor de auto’s op de rest van het circuit de 300 km/u niet meer bereiken.
Van dag- naar kunstlicht
De race start om 17.10 uur plaatselijke tijd bij daglicht, maar zodra de zon 20 minuten later ondergaat, wordt het laatste uur en kwartier van de race onder kunstlicht verreden. Deze ingrijpende verandering is direct van invloed op de temperatuur, die wel 10 tot 15 °C kan dalen. Hierdoor ontstaat minder grip en zijn de omstandigheden waaronder wordt geremd ook wisselend. De eerste 20 minuten van de race wordt er onder de brandende zon gereden, waardoor de temperatuur van de banden en remsystemen hoog is. Dit kan leiden tot koelingsproblemen van de remmen en overmatige slijtage van het remmateriaal. Op een schaal van 1 tot 5 kwalificeren de Brembo-technici het Yas Marina Circuit met moeilijkheidsgraad 3 als een van de zwaarste circuits voor de remmen.
Remkrachten tijdens de Grand Prix
Hoewel het circuit 21 bochten telt, gebruiken de coureurs hun remmen slechts 11 maal per ronde. Alleen het stratencircuit van Singapore heeft meer rempunten, namelijk 15. Elke ronde wordt er gedurende 18,5 seconden geremd. Dit komt overeen met 17 minuten tijdens de hele race, oftewel 19% van de Grand Prix. De gemiddelde vertragingspiek per ronde is 3,7 G, maar als we ons beperken tot de eerste 11 bochten, is dit 4,6 G. Een waarde die bij geen van de volgende bochten wordt benaderd. Elke F1-bolide genereert gedurende de race een remenergie van 242 kWh, ongeveer evenveel als tijdens de Grand Prix van Hongarije. Van start tot finish oefent elke coureur een kracht uit van 53,5 ton op het rempedaal. Per ronde is dit meer dan 970 kg.
Meest veeleisende remzones
Van de 11 remzones op het Yas Marina Circuit kwalificeren de Brembo-technici er 4 als zeer zwaar voor de remmen, 1 als gemiddeld en 6 als licht. Voorafgegaan door een recht stuk van bijna 1,2 km, is de meest veeleisende remzone die voor bocht 8. Hier komen de bolides met 338 km/u aan en remmen dan gedurende 2,57 seconden af tot 83 km/u. Dit doen de coureurs over een afstand van 125 meter en met een kracht van 186 kg op het rempedaal. Hierbij ondergaan zij een vertragingskracht van 5,6 G. Minder veeleisend is bocht 11 na de tweede DRS-zone. Hier remmen de coureurs binnen 2,38 seconden over een afstand van 124 meter, om af te remmen van 328 km/u tot 105 km/u, waarmee zij deze bocht induiken. Hiervoor hebben zij minder pedaalkracht nodig (155 kg) dan bij bocht 8 en ook de vertragingskracht is lager: 5 G. De derde belangrijke bocht wat betreft remduur en -afstand is bocht 17. Hier komen de auto’s aan met 287 km/u en remmen binnen 2,50 seconden af tot 108 km/u over een afstand van 119 meter. De intensiteit van de remkrachten op de coureurs is hier echter lager dan bij bocht 5. Daar ondergaan de rijders een vertragingskracht van 5,2 G, ondanks dat zij hier ‘slechts’ met 161 km/u afremmen, namelijk van 307 km/u tot 146 km/u.
Brembo-erelijst
Tot afgelopen weekend werden 7 van de 10 laatste GP-races op Abu Dhabi gewonnen door een auto met Brembo-remmen: 3 voor Red Bull en 4 voor Mercedes. Ferrari is er tot nu niet in geslaagd poleposition te pakken of de race te winnen.
Bron en animatie: Brembo.com
Afbeelding: Shutterstock
Meer van dit onderwerp weten?
Ander nieuws?
Nooit meer het laatste nieuws missen?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.