Ruitenwissers: rubber op een stokje

Sinds het ontstaan van de ruitenwisser is er bijzonder weinig veranderd aan deze uitvinding. In de winter van 1902 zocht Mary Anderson namelijk al naar een oplossing om bij slecht zicht vanuit de tram de ramen niet open te hoeven zetten. Hier werd het eerste ontwerp van de ruitenwisser geboren.

In 1902 was de enige manier om goed zicht te krijgen wanneer het bijvoorbeeld sneeuwde of regende om het raam open te klappen. Mary Anderson vond dat dit anders moest kunnen, want op deze manier werd het wel erg koud in de tram. Anderson kwam met een oplossing die nog steeds erg veel lijkt op de ruitenwisser die wij vandaag de dag gebruiken: een rubberen blad dat heen en weer beweegt over de voorruit. De wisser moest toen nog wel via een hendel met de hand bediend worden, maar de basis was gelegd. Uiteindelijk kreeg ze ook patent op deze uitvinding.

Toen ze het patent wilde verkopen aan Dinning and Eckenstein kwam ze bedrogen uit, ze zagen er namelijk geen potentie in, wat overigens niet heel vreemd was. In die tijd zaten veel bestuurders gewoon in de open lucht, en werd de voorruit simpelweg weg geklapt bij slecht zicht.

Ruitenwissers worden eindelijk een commercieel succes

In 1917 veranderde er het een en ander. John R. Oishei van de firma Tri-Continental Corporation reed tijdens een regenbui een fietser aan vanwege zijn slechte zicht. Ook hij ontwikkelde een met de hand bediende ruitenwisser. Het enige verschil is dat deze wél een commercieel succes werd. Onder meer Cadillac, Lincoln en Packard namen de ruitenwisser als standaard accessoire op. Na de Eerste Wereldoorlog werd de ruitenwisser ook steeds meer in Europa gebruikt.

Het blijft rubber op een stokje

Sindsdien zijn er natuurlijk wel een aantal aanpassingen doorgevoerd aan de ruitenwisser. Zo wordt hij nu niet meer met de hand bediend, maar gaat dit automatisch. Ook zijn ruitenwissers tegenwoordig op verschillende posities gemonteerd en bewegen zij ook in verschillende richtingen. Bijvoorbeeld twee wissers die tegelijk in dezelfde richting bewegen, slechts één wisser die heen en weer beweegt of twee wissers die naar elkaar toe bewegen. Maar al met al is er weinig veranderd aan de uitvinding die Mary Anderson in 1902 deed, het blijft een rubberen blad dat over de ruit beweegt.

Bron: Quest.nl