Afbeelding: aldorado / Shutterstock.com
Max flikte het hem opnieuw! Na zijn fraaie zege op het Red Bull-thuiscircuit in Oostenrijk was Verstappen nu op een verregend Hockenheim iedereen de baas. Hoosbuien, bandenwissels, Safety Cars en Virtual Safety Cars, een 360-gradenspin: niets of niemand kon Max van zijn tweede GP-overwinning van 2019 afhouden. Op eigen kracht, terwijl de concurrenten van Mercedes en Ferrari kostbare fouten maakten. Alleen Vettel bleef Max enigszins in het spoor met een knappe tweede plaats, nadat de Duitser zich door een technisch probleem niet had kunnen kwalificeren. Verrassende derde man op het podium was Toro Rosso-rijder Daniil Kvyat.
Ferrari in de problemen
Het is waar veel Formule 1-fans op hopen: een regenrace! Dan immers komen de pure racers naar voren en verdwijnt het voordeel van een dominante motor of chassis. Op zondag werd die wens verhoord met een kletsnatte baan, maar toen hadden we er op zaterdag al een zeer boeiende kwalificatie op zitten. Meest in het oog springend: Vettels Ferrari kwam in Q1 sissend de pits inrijden en zou niet meer in actie komen door een kapotte turboslang. Een bittere pil voor ‘de Scuderia’, want ook in Duitsland leken de Ferrari’s opnieuw snel genoeg voor pole. Leclerc bewees dit door Q1 op zijn naam te zetten, voor Max, Hamilton, Gasly, Raikkonen en Bottas.
Jubilerend Mercedes worstelt
De GP van Duitsland had feestelijk in het teken moeten staan van Mercedes’ 125-jarig jubileum in de autosport en de 200e GP. De zilverpijlen, voor de gelegenheid in een speciale uitvoering gespoten, hadden het echter niet makkelijk op Hockenheim. En de wolken boven het team zouden op zondag alleen maar donkerder kleuren. Oké, Hamilton pakte in Q3 uiteindelijk toch weer pole position, terwijl de Ferrari van Leclerc in deze sessie ook een technisch probleem had. Hierdoor moest ook de Fransman uitstappen en kwam hij niet verder dan P10. Verstappen zette zijn Red Bull naast Hamilton op de eerste rij op slechts 3 tienden. In Q2 had Max nog even een benauwd moment gehad met een haperende Honda-motor, maar met een reset werd dit snel gefikst. Achter dit duo volgden Bottas en Gasly en op de derde rij verrassend Raikkonen en Grosjean. Ook Sainz en Perez zaten er goed bij op P7 en P8 en Hulkenberg op P9 startte op zondag naast de Ferrari van Leclerc.
Regen!
Zoals gezegd, zondag was het nat op Hockenheim. Zó, nat dat er eerst vier formatieronden achter de Safety Car werden gereden. Hierna besloot de wedstrijdleiding tot een normale staande start vanaf de grid. Verstappen had weinig plezier van zijn eerste startrij, want hij en zijn teamgenoot Gasly achter hem, kwamen erg slecht weg op de gladde binnenkant van het start-finishgedeelte. Max kon de schade beperken tot twee plaatsen verlies, terwijl Gasly veel verder terugviel. Iedereen was met regenbanden – ‘full wets’ – van start gegaan, maar dat zou snel veranderen. Al in de derde ronde spinde Sergio Perez ervan af en kwam de Safety Car de baan op. Er zouden er nog diverse volgen.. Mercedes riep Hamilton in ronde 4 binnen voor intermediates en het hele veld volgde zijn voorbeeld.
Chaos op en naast de baan
Over wat er vanaf dat moment allemaal op en – vooral ook – naast de baan gebeurde, zou je een boek kunnen schrijven. Er werd gewisseld van intermediates naar slicks en weer terug. Het ging zachter regenen en daarna weer harder. Er vlogen her en der auto’s van de baan, die – al dan niet met brokken – naar de pits reden. Daar ontstonden chaotisch taferelen, vooral bij het team van Mercedes ditmaal. In ronde 29 parkeerde Leclerc zijn Ferrari in het grind bij het opkomen van start-finish en kwam niet meer weg. Vlak daarna schoof ook Hamilton hier rechtdoor en beschadigde zijn voorvleugel. Hij stak schuin over naar de pits, kreeg hiervoor 5 seconden straf en trof vervolgens zijn team in de pit in volledige paniek. Monteurs renden heen en weer met al dan niet de juiste banden, het kostte veel tijd om zijn neus te vervangen en hij kwam zelfs buiten de punten terecht. Ook Hulkenberg in zijn Renault kon zich wel voor z’n kop slaan. Hij lag derde tot hij in ronde 41 van de baan vloog en zo zag hij zijn mogelijk eerste podium in rook opgaan.
Verstappen slim en koel
Toen was het dus aan Bottas om de eer van Mercedes hoog te houden. Na de laatste herstart na de zoveelste Safety Car, joeg hij op de derde plaats van Lance Stroll, toen hij in de 57e ronde in bocht 1 van de baan vloog. Zijn teammaat Hamilton had daarvoor in diezelfde bocht ook al een 360-gradenspin gemaakt. En Verstappen? Naast zijn 360-gradenspin toen hij net op de Medium-banden was overgestapt, reed hij vrijwel foutloos en bekeken. Zijn bandenwissels – vijf in totaal – maakte hij op slimme momenten en daarnaast hield hij het hoofd koel. Zo reed hij onbedreigd naar zijn alweer zevende Grand Prix-zege en pakte ook nog het bonuspunt voor de snelste ronde. Max staat nu derde, op slechts 22 punten achter Bottas. Hamilton lijkt buiten bereik, maar… we gaan dit seizoen nog mooie dingen zien van Verstappen en Red Bull. Te beginnen op de Hungaroring komend weekend, van 2 tot en met 4 augustus.
Bekijk hier de volledige uitslag en hier de stand van rijders en teams.
Met regen blijven de remmen te koud op Hockenheim
De Hockenheimring die sinds 2002 in gebruik is, lijkt in niets meer op het originele circuit waar de Formule 1-bolides sinds 1970 hun ronden rijden. Dit door het bouwen en wijzigen van chicanes en het laten vervallen van de lange rechte stukken door het bos. Toch heeft ook het huidige circuit, met daarin het Motodrom, nog altijd veel spektakel te bieden, met allerlei soorten bochten. Zoals de Spitzkehre hairpin (bocht 6), snelle bochten die vol gas worden genomen (bocht 7) en andere bochten, waarvoor gemiddeld hard wordt geremd.
Bedrijfstemperatuur
Hockenheim is een circuit waar veel van het motorvermogen wordt geëist. De remmen daarentegen krijgen voldoende tijd om af te koelen, nadat ze zwaar zijn belast op het eerste twee derde deel van de baan. Maar bij regen, zoals afgelopen zondag, kan zich juist het omgekeerde probleem manifesteren. Dat is wanneer het carbon remsysteem, zowel de schijven als de remblokken, niet op hun ideale bedrijfstemperatuur komen. In dat geval beschikken de coureurs niet over alle frictie die ze nodig hebben bij het remmen. Volgens de Brembo-technici behoort de Hockenheimring tot de circuits die zwaar zijn voor de remmen. Op een schaal van 1 tot 5 scoort het een 4 wat betreft de moeilijkheidsgraad.
Remkrachten tijdens de Grand Prix
Gemiddeld remmen de Formule 1-coureurs elke ronde iets langer dan 11,5 seconden. Dat is een seconde korter dan tijdens de Grand prix van Canada. Echter, het Duitse circuit is 213 meter langer dan het circuit in Montreal en de gemiddelde snelheid van de auto’s ligt er hoger. De remmen worden 16% van de race gebruikt. Dat is precies evenveel als tijdens de Grand Prix van Australië en Rusland, maar die races zijn heel anders wat betreft het aantal rempunten en de intensiteit van het remmen. De gemiddelde vertragingspiek bedraagt 4,6G, ondanks dat de vertragingskrachten bij de eerste drie remzones niet onder de 5,2G komen. De gegenereerde remkracht van start tot finish is per auto meer dan 237 kWh. Gedurende de race oefenen de coureurs een pedaalkracht uit van in totaal 49 ton.
Meest veeleisende remzones
Van de 17 bochten op de Hockenheimring hoeft er maar voor minder dan een derde te worden geremd. Vier van de bochten gelden als zwaar voor de remmen en een als licht. De meest uitdagende remzone is die voor bocht 6. Hier moeten de auto’s afremmen van 329 km/u tot 65 km/u binnen circa 2,9 seconden. De coureurs moeten hierbij een vertragingskracht doorstaan van 5,7G. Ze trappen hier met 214 kg op het rempedaal over een afstand van 129 meter. De remvertraging voor bocht 2 is minder hevig: van 320 km/u tot 103 km/u binnen 2,66 seconden, wat zich wel vertaalt in krachtig remmen. De vertragingskracht is voor deze bocht iets minder (5,2G) maar de pedaalkracht die ervoor nodig is, is 178 kg. Deze omstandigheden maken het tot een aantrekkelijk inhaalpunt voor de coureurs. Ook het rempunt voor bocht 8 is het vermelden waard. Hier remmen de auto’s af van 303 km/u tot 109 km/u over een remafstand van 110 meter. Dit gebeurt binnen 2,22 seconden met een kracht van 155 kg op het rempedaal.
Brembo-erelijst
Tot afgelopen weekend werd de Grand Prix van Duitsland 21 maal gewonnen door een auto met Brembo-remmen. Vijf teams wonnen er minimaal eenmaal, onder wie Niki Lauda met Ferrari in 1977. Dit was tevens Ferrari’s eerste GP-zege met Brembo-remmen, waarna nog 11 zeges zouden volgen. Slechts één van deze overwinningen van de bolides uit Maranello werd behaald op de Nürburgring. Michael Schumacher zegevierde echter viermaal op dit circuit, alle keren met Brembo-remmen.
Bron en animatie: Brembo.com
Afbeelding: Shutterstock
Meer van dit onderwerp weten?
Ander nieuws?
Nooit meer het laatste nieuws missen?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.