De strijd tussen de oude en de nieuwe generatie: we zijn er al een aantal races getuige van. In Singapore kwam Sebastian Vettel door een magistrale ‘undercut’ op zijn teamgenoot weer eens bovendrijven. Hij had er ruim een jaar op moeten wachten, maar op het veeleisende circuit van Marina Bay mocht Vettel de 53e overwinning in zijn Formule 1-carrière laten bijschrijven. Vóór teamgenoot Charles Leclerc en Max Verstappen, de jonkies, die de Mercedessen van Lewis Hamilton en Valtteri Bottas achter zich wisten te laten. Veel meer dan zes seconden zat er tijdens de race nooit tussen deze top 5.
Het leek een weekend voor Mercedes
De voortekenen dat Ferrari hier zowel zaterdag als zondag met de eer zou gaan strijken, waren er vrijdag niet. Vooral Hamilton en Verstappen staken boven de rest uit, ook tijdens hun long runs. Zowel op de zachte als de Medium-banden bleven beiden de twee Ferrari-coureurs meerdere tienden per ronde voor. Iedereen was het er vrijdag over eens: de Ferrari’s kwamen hier tekort, hoewel ze constant de snelste tijd reden in sector 1. Maar over een hele ronde moesten ze in Hamilton en Verstappen hun meerderen erkennen. Toch bleef Ferrari hoopvol gestemd, want waren er geen nieuwe onderdelen ingevlogen?
Pole met een alles-of-nietsrondje
En die nieuwe Ferrari-onderdelen deden het zaterdag inderdaad goed op de auto. Onder andere dankzij een nieuwe neus, pakte Leclerc zelfs tegen eigen verwachtingen in poleposition, zijn derde op rij. In een rondje waarin hij tot wel drie keer toe zijn auto bijna kwijtraakte, klopte de jonge Ferrari-rijder Hamilton in zijn Mercedes en gaf na afloop toe dat het een knettergek alles-of-nietsrondje was geweest. Hiermee bevestigend dat een perfect rondje in Marina Bay eigenlijk niet bestaat, zoals veel rijders beweren.
Drie debutanten op de baan
Leek Vettel met name vrijdag eindelijk weer eens de bovenliggende partij binnen Ferrari, ook hij moest Leclerc dus voor zich dulden, pijnlijk genoeg voor de negende achtereenvolgende keer. Ook Hamilton was sneller dan Vettel. De Duitser deelde de tweede rij met Verstappen, die duidelijk teleurgesteld was met dit resultaat. De gehoopte eerste startrij zat er voor de Nederlander niet in, maar hij hield in ieder geval de Mercedes van Bottas achter zich. Na een zware crash op vrijdag, wist de Fin net op tijd het zijn ritme terug te vinden om Albon voor te blijven. Die deed wat van hem met een top-drie-auto mocht worden verwacht, maar hij gaf wel nog altijd zes tiende toe op Verstappen. Schande is dat niet, want net als Russell en Norris reed Albon nooit eerder op dit circuit.
Hoop op verbetering bij Williams vervliegt snel
McLaren-rijders Sainz en Norris streden met de Renaults van Ricciardo en Hulkenberg om de resterende plaatsen in de top tien: Sainz voor Ricciardo, Hülkenberg en Norris. Veel ogen waren ook gericht op de achterhoede van het veld. George Russell leek met zijn Williams in de vrije trainingen nog op weg naar Q2 in de kwalificatie, maar strandde uiteindelijk toch weer in Q1.
Safety Car of niet?
Het is altijd weer een gok in Singapore: de Safety Car. Dat die er komt, is bijna zeker, maar wanneer en hoe vaak, dat weet niemand. De start verliep zonder crashes, al moesten Sainz, Hulkenberg en Russell na de eerste ronde met lichte schades de pits opzoeken. Aan kop bleef de startvolgorde gehandhaafd: Leclerc voor Hamilton, Vettel, Verstappen en Bottas. De laatste kreeg al in de elfde ronde te horen dat hij zijn voorbanden moest koelen. Dus niet Ferrari, maar Mercedes had moeite met het in conditie houden van de banden. Een paar ronden later klaagde Hamilton over het rubber. Toch gingen Vettel en Verstappen in de 20e ronde als eerste uit de top 6 naar binnen. Het bleek een beslissend moment in de race. Een briljante ‘undercut’, die Vettel vlak voor de laatste bocht voor de pitsingang in zijn oortje te horen kreeg. Hij haalde die ingang nog maar net, gaf hij na de race toe.
Leider in de race: Giovinazzi
Na de eerste bandenwissels lag Vettel voor Leclerc, Verstappen en Bottas. Hamilton bleef langer doorrijden, maar het bracht hem niets. Na zijn stop in de 26e ronde sloot hij aan achter Verstappen, maar voor Bottas. Opvallend: sommige coureurs reden lang door op hun eerste set banden, zodat Giovinazzi even zelfs eerste kwam te liggen, voor Gasly, Ricciardo (na een penalty achteraan gestart) en Stroll. Het leidde tot een spannende strijd om de kopposities, toen de ‘klassieke top’ zich op nieuwe banden een weg naar voren moest banen.
Eerste uitvalbeurt voor een Williams
In ronde 36 werd de Williams van Russell na een ‘momentje’ met Grosjean de muur in getikt, waardoor de eerste Safety Car op de baan op verscheen. Er zouden er nog twee volgen. Eerst toen Perez zijn Racing Point langs de baan moest parkeren en een paar ronden later gunden Raikkonen en Kvyat elkaar geen ruimte in bocht 1. Vooraan was de volgorde intussen Vettel voor Leclerc, Verstappen, Hamilton, Bottas en Albon, waarmee de topteams hun positie weer hadden hersteld.
‘Ik doe geen domme dingen’
Vettel zou de overwinning niet meer uit handen geven. Een broodnodige zege en het 118e podium voor de Duitse Ferrari-rijder. Verstappen en Hamilton moesten hun banden sparen en ondanks stevig aandringen van de regerend wereldkampioen, wist Max hem voor te blijven tot aan de finish. Man van het moment Leclerc moest genoegen nemen met de tweede plaats en riep via de boordradio nog dat hij “niet van plan was domme dingen te doen’, maar ook dat hij het verloop van de race vreemd vond, doelend op de Ferrari-pitstopstrategie. Ook Hamilton keek met gemengde gevoelens naar het raceverloop, maar dat kon Vettel allemaal weinig schelen. De overwinning deed hem zichtbaar goed en hij zag deze als een cadeau aan de vele fans die hem de afgelopen maanden zijn blijven steunen.
Bekijk hier de volledige uitslag en hier de stand van de rijders en teams.
Marina Bay stratencircuit meest veeleisend voor remmen en rijders
Nu de Europese tour er met de Grand Prix van Italië op Monza op zit, trok de formule 1 richting Azië. In 2008 werd op het stratencircuit van Marina Bay de eerste ‘nachtrace’ gehouden. Het is ook de plek van de 800ste grand prix ooit, op een circuit dat zich uitstrekt over de openbare weg van Marina Bay, waar het op alle andere dagen van het jaar altijd druk is met verkeer.
Het circuit werd ontworpen door Hermann Tilke en werd in 2009 voor het eerst aangepast. Een volgende aanpassing vond plaats in 2013, toen de chicane in bocht 10 werd verwijderd. De derde en tot op heden laatste aanpassing vond plaats in 2015, met aanpassingen aan de bochten 11, 12 en 13.
In vergelijking met andere stratencircuits valt deze baan vooral op door zijn lengte (5.063 meter tegen bijvoorbeeld de 3.337 meter van Monaco) en topsnelheden. De gemiddelde snelheid per ronde is 190 km/u. In Monaco is dat bijvoorbeeld 19 km/u langzamer. Daarnaast heeft dit circuit – vooral door de vele putdeksels – verschillende soorten asfaltlagen. Ook vanwege de vele geschilderde witte strepen op de weg biedt deze baan weinig grip.
De hoge gemiddelde snelheden en het gebrek aan ruimte om de remmen te laten afkoelen (het langste rechte stuk is slechts 832 meter), maken Marina Bay tot een van de zwaarste circuits voor de remmen op de formule 1-kalender.
Slijtage van het remmateriaal is slechts een van de vele data die constant via de telemetrie moet worden gemonitord.
Volgens de Brembo-technici is Marina Bay een van de meest veeleisende circuits voor de remmen. Op een schaal van 1 tot en met 5 scoort de baan dan ook een 5.
Remkrachten tijdens de grand prix
Het circuit kent 23 bochten en de rijders remnen 15 keer per ronde, het vaakst van alle races op de F1-kalender. Van alle andere twintig circuits komen alleen Monaco, Bakoe, Boedapest en Abu Dhabi in de buurt van Marina Bay, met elk 11 rempunten per ronde. De overige circuits hebben nog minder rempunten.
Een ander ‘baanrecord’ is de duur van het remmen: bijna 24 seconden per ronde. De remmen worden 25% van de totale raceduur gebruikt. Vergelijk dit met Monza, twee weken geleden, waar de Formule 1-auto’s slechts 6 keer per ronde de remmen gebruikten, omgerekend 13% van de totale race.
Ook de gegenereerde remenergie is hoog: 275 kWh. De extreem harde wind die dit circuit kenmerkt, houdt de gemiddelde piek in vertragingskracht op 3,4 G per ronde.
Van start tot finish oefenen de coureurs een kracht uit op het rempedaal van in totaal bijna 70 ton. Met andere woorden, de kracht is meer dan 630 kg per elke minuut van de race.
Vooral als je bedenkt hoe hoog de luchtvochtigheid hier is die deze Grand Prix zo onderscheidt, samen met de hoge luchttemperatuur, dan kun je wel bedenken hoe enorm de fysieke inspanning is.
Meest veeleisende remzones
Van de 15 remzones op het circuit van Marina Bay, worden er drie door de Brembo-technici bestempeld als veeleisend voor de remmen, vier zijn gemiddeld zwaar en de overige acht licht.
De grootste uitdaging is ‘Memorial Curve’ (bocht 7): de Formule 1-auto’s remmen er af van 335 km/u tot 128 km/u in 2,06 seconde, binnen 118 meter. Op dit punt ondergaan de coureurs een vertragingskracht van 5,4 G en trappen ze met 144 kg op het rempedaal.
Grote krachten moeten de coureurs (5,2 G) en het remsysteem ook doorstaan in de Sheares-bocht (bocht 1). De auto’s remmen hier af van 326 km/u tot 154 km/ u binnen 105 meter en in 2,08 seconde. Dit met een kracht van 114 kg op het rempedaal.
‘Iets minder veeleisend’ is het remmen voor bocht 14, omdat de auto’s hier met net onder de 300 km/u aankomen: van 299 km/u tot 93 km/u over een afstand van 107 meter met 4,9 G aan vertragingskracht en 139 kg kracht op het rempedaal.
Brembo-erelijst
Formule 1-auto’s met Brembo-remsystemen of -componenten wonnen de laatste negen Grand Prix’ van Singapore. In zeven van deze races startte de winnende coureur van poleposition.
Vier van deze overwinningen gingen naar Sebastian Vettel: drie op een rij met Red Bull en in 2015 met Ferrari. Daar mag de Duitser nu dus opnieuw een zege met Ferrari aan toevoegen.
Bron en animatie: Brembo
Meer van dit onderwerp weten?
Ander nieuws?
Nooit meer het laatste nieuws missen?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.